GMINNY OŚRODEK PRACY Z RODZINĄ W BRWINOWIE DOTYCHCZASOWE OSIĄGNIĘCIA I SUKCESY W ZAKRESIE KREOWANIA LOKALNEJ POLITYKI WOBEC UZALEŻNIEŃ

Największym sukcesem Gminy Brwinów w zakresie kreowania lokalnej polityki wobec uzależnień jest stworzenie zintegrowanego systemu  profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych oraz powołanie i dążenie do ciągłego rozwoju specjalistycznej placówki koordynującej Gminny Program Profilaktyki (GPPiRPA) jaką jest Gminny Ośrodek Pracy z Rodziną w Brwinowie (GOPzR).

Gminny Ośrodek Pracy z Rodziną w Brwinowie prowadzi cztery świetlice socjoterapeutyczne. Realizowane są w nich cele statutowe związane z profilaktyką i rozwiązywaniem problemów alkoholowych, profilaktyką niedostosowania społecznego, przeciwdziałaniem przestępczości wśród dzieci i młodzieży, z przemocą w rodzinie. Przedmiotem działalności statutowej jest organizowanie czasu wolnego dzieciom i młodzieży szkolnej, rozwój zainteresowań, prowadzenie zajęć tematycznych, socjoterapeutycznych, a także dożywianie dzieci. Od 2003 roku Ośrodek organizuje wyjazdy profilaktyczno-terapeutyczne letnie i zimowe (m.in. Władysławowo, Biały Dunajec, Ochotnica Dolna, Lubycza Królewska, Krzyże koło Pisza, Gąsawa, Murzasichle, Muszyna, Zawoja, Rowy, Poronin, Lidzbark Welski).

Podopieczni GOPzR uczestniczą w licznych zajęciach wspomagających ich rozwój. W świetlicach organizowana jest cała gama zajęć programowych: plastycznych, sportowych, rytmiczno-muzycznych, profilaktycznych, podnoszących kompetencję społeczne, wyrównawczych, mających na celu rozwijanie w jak najpełniejszym zakresie osobowości, talentów oraz zdolności umysłowych i fizycznych dzieci. Biorą one udział w przedstawieniach i konkursach plastycznych odnosząc coraz większe i bardziej spektakularne sukcesy (podopieczni GOPzR już 6-ciokrotnie wygrali ogólnopolski konkurs plastyczny pod patronatem Radiowej Trójki „Moje wymarzone i wymalowane wakacje w górach”, dzieci ze świetlicy w Żółwinie wygrały ogólnopolski konkurs „Ok!internet”, nagrodą w konkursie była wycieczka do Paryża). Uczestnicy zajęć świetlicowych trzykrotnie zostali laureatami wojewódzkiego konkursu ekologicznego pt. „Gospodarstwo moich marzeń w środowisku przyrodniczym”, zwyciężyli także w XI edycji Ogólnopolskiego Konkursu Plastycznego: "Klęska- powódź czy huragan - straż pożarna ci pomaga”.               2009 rok przyniósł jednak największy sukces w zakresie zajęć plastycznych. Jest to zwycięstwo dzieci z GOPzR w 39 Międzynarodowym Konkursie Plastycznym Firmy PENTEL (otrzymaliśmy II nagrodę oraz wyróżnienie).

Podopieczni świetlic uczestniczą i odnoszą sukcesy także w wielu innych inicjatywach i przedsięwzięciach. We wrzesniu 2009 roku nasze dzieci zbudowały CosmoGolema - symbol ochrony praw dziecka. To już 13-ta taka konstrukcja na świecie, która na całej kuli ziemskiej traktowana jest jako symbol praw dziecka, zaufania i wsparcia dla najmłodszych. CosmoGolema można podziwiać w Warszawie na Polach Mokotowskich. Dzieci z naszych świetlic brały aktywny udział w budowie rzeźby, której autorem projektu jest belgijski artysta - Koen Vanmechelen. Do projektu zaprosiła nas Fundacji Dzieci Niczyje. Nasi podopieczni od wielu lat są wolontariuszami Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy, w 2007 roku dzieci ze świetlic przygotowały 100 kartek świątecznych dla podopiecznych Środowiskowego Ośrodka Pomocy Społecznej w Brwinowie, przygotowały i przekazały prace plastyczne na aukcję na rzecz mieszkańca Gminy, który uległ wypadkowi we Francji.

W ramach zajęć profilaktycznych „Profilaktyka a teatr” dzieci przygotowują pod opieką profesjonalnych aktorów oraz wychowawców spektakle teatralne, które prezentują dla mieszkańców Gminy podczas licznych uroczystości i imprez lokalnych. Wśród nich najbardziej spektakularne to: „Bunt na scenie”, Program artystyczny „Wycieczka po Europie, „Karnawał Wenecki” prezentowany podczas II Brwinowskiej Wiosny Artystycznej, „Narodowe Tańce Ludowe” prezentowane podczas Dni Brwinowa, „Wieczór z kolędami”, Mowa klejnotów” i wiele innych.

Bardzo ważnym aspektem działań profilaktycznych są działania mające na celu tolerancję wobec osób niepełnosprawnych. Włączamy do realizacji  programów profilaktycznych osoby niepełnosprawne. We wszystkich inicjatywach i przedsięwzięciach uczestniczą osoby niepełnosprawne. Współpracujemy ze środowiskiem osób niepełnosprawnych: Fundacją Krzewieni Kultury Artystycznej Osób Niepełnosprawnych w W-wie, Domem Pomocy Społecznej w Czubinie, warsztatami terapii zajęciowej, domami samopomocy, Specjalnym Ośrodkiem Szkolno-Wychowawczym w Brwinowie. W marcu 2007 roku za zasługi na polu krzewienia kultury artystycznej osób niepełnosprawnych Burmistrz Gminy Brwinów Andrzej Guzik oraz Kierownik GOPzR Ryszrd Rybka zostali odznaczeni tytułem „Ambasadora Kultury”.

W ciągu ostatnich lat GOPzR intensywnie się rozwija. W 2005, 2006 i 2007 roku Ośrodek wygrał konkursy ogłoszone przez Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej. Wygrał w sumie 167 tyś. zł. Dofinansowanie w wysokości 157 tyś. zł. na opracowanie programów z zakresu „Opieki nad dzieckiem i rodziną” oraz dofinansowanie w wysokości 10 tyś. zł. w ramach konkursu Świetlica Praca Staż – Socjoterapia w środowisku wiejskim”. Z powodzeniem udało się zrealizować założone cele programowe. GOPzR otrzymał również dofinansowanie w kwocie 15 tyś zł w ramach akcji  charytatywnej Telewizji Polskiej „Reklama Dzieciom”na urządzenie placu zabaw przy świetlicy GOPzR.

GOPzR jest specjalistycznym miejscem pomocy dla osób uzależnionych, współuzależnionych, ofiar przemocy domowej. GOPzR organizuje punkty informacyjno-konsultacyjne odnośnie uzależnień i przemocy, grupy wsparcia, „szkołę dla rodziców” tj. grupy psychoedukacyjne dla rodziców, systematyzne szkolenia dla rodziców podnoszące kompetencje wychowawcze, organizuje również psychoterapię indywidualną dzieci i młodzieży, psychoterapię małżeńską, psychoterapię rodzinną. GOPzR udostępnia lokal na mitingi AA. Ośrodek organizuje staże , praktyki dla studentów, program wolontariatu dla młodzieży. GOPzR jest gminnym centrum szkolenia nauczycieli i pracowników instytucji pomocowych w gminie.

Za swój sukces uznajemy realizowanie profilaktyki zgodnej z nowoczesnym nurtem, skupiającym się na promocji zdrowia, nauce umiejętności odmawiania, wzmacnianiu poczucia własnej wartości, rozwijaniu kompetencji społecznych, której podstawowym założeniem jest sięganie do przyczyn używania środków uzależniających. Programy profilaktyczne realizowane w szkołach oraz w świetlicach i innych placówkach są  kompleksowe i obejmują swym zasięgiem zarówno dzieci, rodziców jak i nauczycieli.

GOPzR w realizacji swoich zadań współpracuje z wieloma i instytucjami i organizacjami: Wojewódzkim Ośrodkiem Terapii Uzależnień i Współuzależnień w Pruszkowie, Poradnią Leczenia Uzależnień w Pruszkowie, Zespołem Ośrodków Wsparcia w Piastowie, Mazowieckim Centrum Polityki Społecznej, Krajowym Biurem Przeciwdziałanai Narkomanii, Komendą Główną Policji w Warszawie, Fundacją ETOH, Powiatowym Urzędem Pracy, Polskim Towarzystwem Zapobiegania Narkomanii w Warszawie, Rodzinną Poradnią Profilaktyki i Terapii Uzależnień „MONAR” w Warszawie, Ośrodkiem Leczenia Uzależnień dla Młodzieżyw Przyjezierzu, Fundacją Pedagogium w Warszawie, Uczelniami wyższymi. GOPzR bierze udział w kampaniach i programach ogólnopolskich: „Alkohol nieletnim dostęp wzbroniony”„Sprawdż czy twoje picie jest bezpieczne”, „Dzieciństwo bez przemocy” , projekcie „Razem Raźniej” i wielu innych.

Za swój największy sukces  GOPzR uznaje włączenie  gminy Brwinów do ogólnopolskiej Sieci Gmin Wiodących. W 2009 roku Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, po pozytywnym rozpatrzeniu ankiet aplikacyjnych, oficjalnie zakwalifikowała gminę Brwinów do Sieci Gmin Wiodących. Doceniono nasze dotychczasowe osiągnięcia w rozwijaniu i doskonaleniu działań związanych z profilaktyką i rozwiązywaniem problemów alkoholowych. To wielki sukces przystąpić do tak elitarnego grona.

Agnieszka Olejniczak

"Recepta" na dobre wychowanie

Jak często dzieci wyprowadzają nas z równowagi, nie wypełniają naszych poleceń, są rozkapryszone i nieznośne? Bardzo często. Nic w tym dziwnego. W końcu są dziećmi. Dopiero uczą się życia i postępowania; badają granice, które im stawiamy, i które stawia im świat; sprawdzają naszą prawdomówność i naszą konsekwencje. W takich wypadkach rodzice, opiekunowie i wychowawcy często odczuwają wiele emocji. W chwili, gdy spotykamy się z dzieckiem niesfornym nasza cierpliwość wystawiana jest na trudną próbę. Możemy poczuć gniew, bezradność, irytację… Możemy pomyśleć: „co za nieznośny dzieciak”, lub też: „nie radzę sobie”, „jestem złym rodzicem”…             W takich momentach często sięgamy po kary. Chcemy dziecku pokazać, że źle postępuje. Nierzadko jednak nasz zamiar nie udaje się. Kara wymierzana pod wpływem emocji i negatywnych myśli nie przynosi oczekiwanego, pozytywnego efektu. Zwróćmy uwagę, że dziecko złym zachowaniem może pokazywać nam wiele rzeczy. Być może stara się zwrócić na siebie naszą uwagę, być może bada na ile może sobie pozwolić, na ile będziemy cierpliwi. W najlepszym razie popełniło błąd – któż z nas ich nie popełnia? W najgorszym – chciało zbadać granice akceptowanych przez nas zachowań – skąd ma je znać, jeśli ich nie sprawdzi?                 Tymczasem wymierzając dziecku karę pod wpływem silnych i trudnych emocji nie odpowiadamy wcale na pytania, które przed nami postawiło. Jeżeli czujemy się bezradni, źli, zirytowani, kiedy krzyczymy, reagujemy złym gestem, ba każemy odejść czy dajemy klapsa, nieświadomie uczymy dziecko, jak ma sobie radzić z własnymi trudnymi uczuciami. Nie dziwmy się wówczas, że gdy nasze dzieci poczują złość, bezradność, irytację, zaczną krzyczeć, uciekać, bić się. Sami ich tego nauczyliśmy.             Między innymi dlatego stanowczo lepsze od wymierzania kar jest wprowadzenie systemu zasad i konsekwencji. Jeżeli macie małe dzieci, spiszcie pięć, siedem zasad, które bezwyjątkowo mają panować w waszym domu. Jeżeli wasze dziecko jest duże, wspólnie ustalcie takie zasady. Do każdej zasady dobierzcie konsekwencje, które zostaną zrealizowane, gdy ktokolwiek z członków rodziny złamie zasadę postępowania. Pamiętajcie: zasady obowiązują każdego członka rodziny. Jeżeli chcecie, żeby przestrzegały ich wasze dzieci, sami musicie je przestrzegać. Na przykład ustalamy zasadę: każdy zmywa po sobie naczynia
i dobieramy konsekwencje niezrealizowania ustalenia: jeżeli ktoś nie zmyje naczyń, będzie zmywał wszystkie przypalone garnki.             Życie w rodzinie, w której panują jasne zasady i konsekwencje staje się bardziej przewidywalne. Każdy wie, co do niego należy i jak ma się zachować w określonych sytuacjach. Mniej wówczas jest okazji do wpadnięcia w złość i do zachowania wywołanego jedynie trudnymi emocjami. Korzystają z tego zarówno dzieci, jak i ich – często zmęczeni – rodzice.      Konrad Ambroziak

„Sprawdź, czy Twoje picie jest bezpieczne” W kwietniu 2009 roku ruszyła ogólnopolska społeczna kampania edukacyjna „Sprawdź, czy Twoje picie jest bezpieczne”. Organizatorem Kampanii jest Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Uroczysta inauguracja odbyła się 7 kwietnia 2009 roku w Sejmie Rzeczypospolitej Polskiej.Przedsięwzięciu patronuje m.in. Senat Rzeczpospolitej Polskiej, Biuro Światowej Organizacji Zdrowia w Polsce oraz Kolegium Lekarzy Rodzinnych. Gmina Brwinów jakojeden z blisko 1400 samorządów, przyłączyła się do tej niezwykle ważnej akcji.Włączając się w tę kampanię chcemy zachęcić każdego mieszkańca naszej gminy do oceny własnego modelu picia oraz do odpowiedzi na pytanie - Czy moje picie jest bezpieczne? Chcemy ostrzec przed zagrożeniami, jakie mogą pojawić się w związku z piciem alkoholu. Aby uniknąć problemów z powodu picia alkoholu, trzeba stale przyglądać się własnemu wzorowi picia i jego zmianom. Warto świadomie kontrolować ilość i częstotliwość picia alkoholu, zachować abstynencję w momentach, kiedy po prostu nie należy pić. Odpowiedzialnego używania alkoholu można się nauczyć. Kampania jest skierowana do dorosłych konsumentów napojów alkoholowych - także do tych, którym wydaje się, że piją niewiele i rozsądnie. W Polsce ponad 80% Polaków sięga po alkohol. Z badań Światowej Organizacji Zdrowia wynika, że alkohol jest trzecim czynnikiem ryzyka powodującym choroby i zgony ludzi na świecie (po nadciśnieniu tętniczym i nikotynie), a region europejski jest największym producentem i konsumentem napojów alkoholowych.Ponad 60 typów różnego rodzaju chorób ma związek z alkoholem. Badania CBOS z 2008 roku pokazują, że w społeczeństwie funkcjonuje stereotyp dotyczący piwa, jako mniej szkodliwego napoju alkoholowego. Tymczasem wypijając szklankę piwa (250 ml), lampkę wina (100 ml) lub kieliszek wódki (30 ml) wprowadzamy do organizmu taką samą ilość alkoholu etylowego.Celem kampanii nie jest nakłanianie do całkowitej abstynencji, (choć ta w przypadku niektórych osób, np. młodzieży i kobiet w ciąży czy kierowców jest konieczna), ale pokazanie, kiedy picie staje się ryzykowne i jakie są granice tego ryzyka. Specjalny przekaz profilaktyczny zostanie skierowany do młodzieży. Z myślą o tej grupie docelowej powstała strona internetowa http://www.niebotak.pl/, która pokazuje, że najbardziej bezpieczne dla osoby niepełnoletniej jest zachowanie abstynencji. Do szkół trafi, przygotowany przez PARPA, scenariusz wywiadówki dla rodziców oraz scenariusz zajęć profilaktycznych. Ponadto placówki te otrzymają materiały edukacyjne pod hasłem „Nie, bo tak", adresowane do młodych ludzi. W ramach kampanii zakupiono pakiety materiałów edukacyjnych, które trafią do: szkół, Ośrodków Zdrowia, Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, Gminnego Ośrodka Pracy z Rodziną, Środowiskowego Ośrodka Pomocy Społecznej, Punktów Informacyjno-Konsultacyjnych, i innych instytucji pomocowych w gminie Brwinów.Broszura: „Czy wiesz, komu sprzedajesz alkohol?” trafi do sprzedawców napojów alkoholowych.W Gminie Brwinów zaplanowano wiele działań i inicjatyw o charakterze profilaktyczno-edukacyjnym. Najbliższa akcja informacyjna o kampanii odbędzie się podczas Pikniku Rodzinnego 14 czerwca 2009 roku na Stadionie Miejskim w Brwinowie. Agnieszka OlejniczakAmbasador kampanii na terenie GminyPrzewodnicząca GKRPA SPOT - sprawdź, czy Twoje picie jest bezpieczne TEST - Sprawdź, czy Twoje picie jest bezpieczne! (na stronie www.wyhamujwpore.pl)

OCHRONA DZIECI PRZED UZALEŻNIENIAMI

W dniu 12 maja br odbyła się w Senacie RP ogólnopolska konferencja poświęcona problematyce dzieci.

Konferencję zorganizowała Senacka Komisja Rodziny i Polityki Społecznej we współpracy z Zespołem Apostolstwa Trzeźwości przy Konferencji Episkopatu Polski.Naszą gminę reprezentował kierownik GOPzR w Brwinowie Ryszard RybkaW spotkaniu uczestniczyli senatorowie RP, ks .Bp. Tadeusz Bronakowski – Przewodniczący Zespołu Apostolstwa Trzeźwości KEP, księża oraz specjaliści z zakresu problematyki uzależnień z całej Polski. Konferencję prowadził senator Kazimierz JaworskiKs.Bp Bronakowski przypomniał słowa z ewangelii św. Mateusza „Kto by jedno takie dziecko przyjął w imię moje, Mnie przyjmuje”, czyli słowa, które identyfikuje się z bezbronną istotą i powinny być dla wszystkich ludzi dobrej woli niesłabnącym wezwaniem do podejmowania troski o dzieci i otaczania ich ofiarna miłością. Jak zaznaczył „potrzebują oni dojrzałej miłości, ofiarnej troski oraz poczucia bezpieczeństwa”. Z kolei Dyrektor Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych- Krzysztof Brzózka przypomniał uchwaloną przez Sejm RP POLSKĄ DEKLARACJĘ W SPRAWIE MŁODZIEŻY I ALKOHOLU, która wyznacza kierunki działania w sprawie profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych młodzieży  Kierunki działania w sprawie profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych młodzieży 1.                 Promowanie trzeźwości oraz wspieranie środowisk i postaw abstynenckich, szczególnie poprzez zaangażowanie się w tym kierunku mediów publicznych.2.                 Tworzenie dzieciom i młodzieży warunków do trzeźwego i zdrowego stylu życia (miejsca do uprawiania sportu, zabawy i wypoczynku).3.                 Zapewnienie dzieciom i młodzieży dostępu do programów edukacyjnych i profilaktycznych, promujących wartościowy i zdrowy styl życia oraz uczących umiejętności potrzebnych do życia bez alkoholu.4.                 Konsekwentne egzekwowanie zakazu podawania i sprzedaży alkoholu nieletnim oraz reklamy napojów alkoholowych.5.                 Rozwijanie profilaktyki rodzinnej- uczenie rodziców umiejętności wspierania abstynencji dzieci oraz udzielanie pomocy profesjonalnej rodzicom, których dzieci się upijają.6.                 Zwiększenie dostępności pomocy socjalnej, psychologicznej i socjoterapeutycznej dla dzieci i młodzieży z rodzin z problemami alkoholowymi.7.                 Pomoc dla organizacji pozarządowych oraz inicjatyw obywatelskich dostarczających opieki dzieciom i wspierających proces zdrowienia rodzin z problemami alkoholowymi.8.                 Rozwijanie edukacji publicznej i szkolenie przedstawicieli różnych zawodów w zakresie problemów alkoholowych.9.                 Zapewnienie pomocy wychowawczej i terapeutycznej młodzieży z problemami alkoholowymi.10.              Zwiększenie dostępności i skuteczności profesjonalnej terapii osób uzależnionych i współuzależnionych członków rodzin. W Brwinowie od 10 lat realizujemy powyższe zadania.Jesteśmy uczestnikami ogólnopolskich i gminnych kampanii na rzecz promowania trzeźwości i niwelowania zachowań problematycznych. W świetlicach socjoterapeutycznych prowadzony jest cały wachlarz różnorodnych zajęć rozwijających kompetencje społeczne, osobowość, zdolności umysłowe i fizyczne. Pomagamy w odrabianiu lekcji, zagospodarowujemy czas wolny dzieci poprzez np. profilaktyczne zajęcia, które pozwalają na rozwój zainteresowań, poszerzenie horyzontów, wyposażenie dzieci w umiejętności niezbędne do prawidłowego funkcjonowania w społeczeństwie. Na zajęciach socjoterapeutycznych realizujemy cele, które pozwalają podopiecznym na odreagowanie napięć emocjonalnych, zmianę sądów urazowych, uczenie się odpowiedzialności za siebie i bliskich, poznanie siebie i ukształtowanie prawidłowej samooceny i poczucia własnej wartości. Przebywając w placówce dzieci mają możliwość nabycia umiejętność budowania prawidłowych relacji międzyludzkich, wyrażania własnych sądów, rozróżniania zachowań bezpiecznych od ryzykownych, rozwijania postaw asertywnych. Corocznie organizujemy także wyjazdy profilaktyczno- terapeutyczne (letnie i zimowe), które promują zdrowy styl życia, uczą kulturalnego, pożytecznego i aktywnego wykorzystywania czasu wolnego oraz przeciwdziałają sięganiu po niedozwolone używki. GOPzR prowadzi także poradnictwo rodzinne i udziela pomocy rodzinom dotkniętym problemami alkoholizmu czy przemocy w rodzinie. W ramach działalności punktów konsultacyjnych funkcjonują grupy wsparcia dla osób uzależnionych i współuzależnionych. Pracownicy ciągle uczestniczą w wielorakich szkoleniach, warsztatach i konferencjach podnosząc swoje kwalifikacje i kompetencje. GKRPA przeprowadza kontrole punktów sprzedaży i podawania napojów alkoholowych, podczas których następuje edukacja sprzedawców przeciwdziałająca sprzedaży alkoholu niezgodnie z prawem, w ramach współpracy z organizacjami pozarządowymi organizujemy stałe programy pracy środowiskowej w placówkach wsparcia dziennego. Uczestnicy konferencji wyrazili jednoznaczne przekonanie o negatywnym wpływie reklamy alkoholu na psychikę dziecka, która wpływa na przekonania, emocje i zachowania interpersonalne, fałszywie wywołuje pozytywne skojarzenia z alkoholem, manipulując młodym człowiekiemMinimalizację zachowań problemowych młodzieży upatrywać możemy głównie w aktywności dorosłych w rodzicielskiej miłości, która chroni przed niedobrymi pomysłami, w znaczącej roli pedagogów, nauczycieli, wychowawców mogących tworzyć właściwy klimat, który z kolei przeciwdziała zachowaniom agresywnym,w kreatywnych działaniach liderów społecznych, ludzi władzy, czyli służbach mundurowych, pracownikach samorządowych, pracownikach sądów i prokuratury, którzy mogą zachęcać do przyjmowania    właściwych postaw,w uczciwości mediów, rzetelnie informujących o problemach,w przestrzeganiu prawa przez sprzedawców napojów alkoholowych. Mgr Ryszard Rybka

Funkcjonowanie dzieci z rodzin z problemem alkoholowym

Nie od dziś wiadomo, że alkoholizm jest zjawiskiem  społecznie patologicznym. Jest to zjawisko chorobowe odbiegające od ogólnie przyjętych norm i zasad.
Dzieci dorastające w rodzinie z problemem alkoholowym niejednokrotnie nabywają „norm i zasad” postępowania podpatrzonych u pijących i trzeźwiejących na przemian rodziców. Są to  „wartości” nie przyjęte przez ogół społeczeństwa i tak naprawdę utrudniające im życie.
Bycie dzieckiem alkoholika to życie w ciągłym strachu i poczuciu braku bezpieczeństwa. Przemoc fizyczna i psychiczna rzutują na dalsze dorosłe życie.
Dziecko wychodzi z domu z ogromnym bagażem negatywnych doświadczeń, który sprawia, że już jako dorosły nie potrafi umiejscowić swojej osoby w życiu społecznym.
Częstym zjawiskiem w takich przypadkach jest powielanie zachowań rodziców. Jeśli jako dziecko nie otrzyma fachowej pomocy na wczesnym etapie rozwoju, nie zostanie odpowiednio ukształtowane i wzmocnione najprawdopodobniej również stworzy rodzinę dysfunkcyjną. Nie znając innego życia, najbezpieczniej będzie dla niego powtórzyć schemat w którym dorastał, ponieważ wtedy wszystko będzie dla niego  zrozumiałe. Wie co przeszedł i na co ma się przygotować. Zmiana dorosłego życia niesie za sobą coś nowego, nieznanego, a co za tym idzie lęk i obawę. Wzory zachowań wyniesione z dzieciństwa wymagają pracy ze specjalistami, a trudno jest zmienić swoją postawę kształtowaną przez rodziców-alkoholików i przełamać wstyd.
Dzieci z rodzin alkoholowych poprzez wzrastanie i trwanie w takim środowisku narażone są na szereg trudności i niepowodzeń. Przykładem takiego niepowodzenia mogą być trudności w szkole. Oceny negatywne zniechęcają do nauki, a w następstwie  wywołują negatywny stosunek do szkoły. Niechęć tą wywołuje  brak wiary we własne siły oraz niska samoocena. Nie bez znaczenia będą również relacje z innymi uczniami i pozycja dziecka w grupie. Dziecko nieakceptowane przez rówieśników oraz nie przynależące do pozytywnych grup tworzących społeczność szkolną czuje destabilizację tak ważnej części swojego życia jaką jest edukacja. Brak aprobaty  ze strony innych dzieci  powoduje  stres, lęk i napięcie. Dziecko odsunięte od grupy pozytywnej zaczyna szukać potwierdzenia własnych wartości w grupie negatywnej i najczęściej je tam znajduje. Wówczas sposobem na rozładowanie napięcia staje się agresja. Bardzo ważne w sytuacji jest jak najszybsze podjęcie działań profilaktycznych mających na celu wzmocnienie poczucia własnej wartości oraz pokazanie pozytywnych alternatyw radzenia sobie ze stresem- np. poprzez sport.
Tendencyjna łatwość w sięganiu po używki jaką dziecko obserwuje jest często powodem sięgania po środki uzależniające przez coraz młodsze dzieci. Papieros który dziecko podkrada rodzicowi czy pierwsze  próby picia alkoholu, który zostaje po libacji to niestety prosta droga do uzależnienia. Dzieci z rodzin alkoholowych nie znają innych wzorców, uważają to za coś normalnego. Alkohol na krótko pozwala zapomnieć o kłopotach, odstresować się, a dziecko żyjące z obecnym na co dzień alkoholem potrzebuje oddechu od codzienności. I tak  zatacza się błędne koło, które rodzi w dziecku świadomość, że alkohol jest ucieczką od problemów. Niezbędne w takiej sytuacji jest indywidualne rozpoznanie problemu i praca z osobą kompetentną, która obali mity ( np. mit prawdziwej męskości która nierozerwalnie łączy się z alkoholem i papierosami), oraz pokaże pozytywne modele osobowościowe.
Konstruktywne i pozytywne rodzicielstwo  ma niewielką  szansę rozwinąć się w rodzinie z problemem alkoholowym. Codziennością w takiej rodzinie są konflikty między rodzicami i stosowanie kar fizycznych. Dzieci wzrastają w poczuciu braku miłości i szacunku.
Bardzo istotną rolę we współpracy z rodzicami odgrywa uświadomienie im, że dziecko potrzebuje ich wsparcia, pomocy, zainteresowania, okazywania uczuć.
Ważnym aspektem  funkcjonowania rodziny jest również aktywizacja rodziców do podjęcia pracy zawodowej, zapewnienia dziecku odpowiednich warunków bytowych.
Rehabilitacja psychologiczna, społeczna i kulturowa rodziny z problemem alkoholowym powinna iść w parze.
Rodzice wraz ze specjalistami powinni poprzez wspólną pracę pokazać dziecku, że lepsze jutro jest w zasięgu jego możliwości…

Patrycja Kruglej GOPzR

Wpływ mass mediów na wzrost przestępczości wśród młodzieży.

W poprzednim artykule zajęliśmy się problemem zaniedbań wychowawczych ze strony rodziny. Okazało się, że jest to jedna z przyczyn wzrostu przestępczości wśród młodzieży. Tym razem zastanowimy się, w jakim stopniu tą przyczyną są również środki masowego przekazu. Do mass mediów, czyli inaczej środków masowego przekazu, zalicza się: radio, telewizję, Internet, gry komputerowe, wideo, prasa.
We współczesnym świecie najważniejszą rzeczą, bez której trudno się obejść, jest telewizja, komputer, Internet. Przeciętnie, co 4 minuty w telewizji pokazywane są w programach polskojęzycznych sceny przemocy. Młody człowiek styka się w telewizji i w innych mediach z przemocą przedstawianą w sposób fikcyjny lub realistyczny, sceny przemocy występują we wszystkich rodzajach programów np. filmy fabularne, przyrodnicze, wiadomości, a nawet niektóre animowane filmy dla dzieci. Często fikcja miesza się z rzeczywistością, dzieje się tak jak gdyby zacierała się powoli różnica między tym, co jest prawdziwe a tym, co dzieje się w świecie wirtualnym. Świat gier komputerowych wiedzie w tym prym, prezentując skrzętnie swoim odbiorcom wszelkie możliwe akty destrukcji.
Dziecko ok. 13 roku życia wychodzi już spod wpływu kościoła, autorytetu rodziny. Dla niego teraz staje się ważne stworzenie własnego stylu, należenie do konkretnej subkultury, znalezienie autorytetu, niekoniecznie pozytywnego. Głównym źródłem, z którego czerpać będzie wiedzę bez kompetencji poznawczych i kulturalnych, bez wrażliwości moralnej, staje się telewizja i Internet. Nie zdaje sobie sprawy, że niewłaściwe korzystanie z nich staje się niebezpiecznym środkiem wprowadzania go w bezemocjonalna kulturę przemocy oraz oporu wobec norm życia dorosłych.
Propagując konsumpcyjny styl życia świat techniki tak pędzi naprzód, nie zważając na ujemne skutki, że niszczy pojecie autorytetu, prawdy i pozycję literatury. Telewizja dostarcza coraz więcej przemocy, pokazywane są programy i filmy niekoniecznie odpowiednie dla dorastających, młodych ludzi. Obecnie młodzież zamiast sięgnąć po jakieś wiadomości do encyklopedii, sięga bez większego wysiłku do Internetu korzystając z informacji zawartych nie zawsze na bezpiecznych stronach (np.: strony sekt i innych organizacji rasistowskich).
Przyczyn takiego postępu rzeczy możemy doszukiwać się jeszcze wiele, ale rozpatrzmy jeszcze jeden problem: czy obecna młodzież posiada odpowiednie autorytety? Dlaczego ich autorytetami nie są rodzice, tylko zupełnie im obce osoby: muzycy, aktorzy, sportowcy? Czy współcześni piosenkarze, sportowcy i inni ludzie, którzy obracają się w „wielkim świecie” są odpowiednimi autorytetami dla młodzieży? Dlaczego młodzież bierze przykład z nieodpowiednich wzorców? Co tak imponuje młodzieży? Sława, popularność? Czy podoba im się ich życie, wielokrotne śluby i rozwody? Czy młodym ludziom odpowiada propagowanie agresji, przemocy, zrobienie wszystkiego dla pieniędzy? Czy nie liczą się dla nich żadne wartości i prawa moralne? Czy nie lepiej by było wzorować się na swoich rodzicach, którzy prowadzą uczciwe i godne życie?
Wyżej wymienione przykłady życia prowadzonego przez aktorów, sportowców i muzyków nie dotyczą wszystkich znanych ludzi. Jest wielu spośród nich, których życie jest uczciwe i sprawiedliwe, ale zazwyczaj wybór młodzieży pada na ludzi, których życie jest ciekawsze, bardziej pasjonujące, bez zwykłości, szarości i przeciętności.
W ostatnich latach odnotowuje się stały wzrost przestępczości wśród młodzieży, na który wpływ mają mass media. Rośnie liczba sprawców jak i liczby popełnianych przez nich czynów, nieletni coraz częściej popełniają przestępstwa niebezpieczne dla zdrowia i życia innych, jak: uszkodzenie ciała, bójki, pobicia, gwałty, kradzieże. Dzieci piją alkohole (nawet w wieku 13 lat), trafiają do izby wytrzeźwień, zażywają środki narkotyzujące, uciekają z domu, palą papierosy, stosują agresję słowną i instrumentalną, wchodzą w konflikt z prawem. Agresje ich ujawniają się na stadionach, na ulicy, w szkole, na koncertach muzycznych, przy komputerze (gry komputerowe).
Najczęściej to co ma swoje negatywne strony ma też i pozytywne. Mass media nie odstępują od tego wzorcu. Internet, telewizja, radio są źródłem wiedzy potrzebnej nam do codziennego funkcjonowania. Dzięki nim młodzi ludzie zdobywają wiedzę szczególnie na tematy, które pomagają rozwikłać problemy ich nurtujące, ale takie, o których wstydziliby się porozmawiać z rodzicami bądź wychowawcą. Za pomocą Internetu można dokonywać zakupów, lub porozumiewać się ze znajomymi. Radio spełnia ogromną funkcję informacyjno- kulturalną.
Mass media niewątpliwie wpływają na postawy wśród dzieci i młodzieży i niewątpliwie odnoszą duży wpływ na ich zachowanie i rozwój. Jednak działają zarówno pozytywnie jak i negatywnie. Trudno jest ograniczyć młodym dostęp do telewizji, radia czy Internetu, bo są one źródłem wiedzy potrzebnej. Młodych ludzi należałoby od początku uczyć korzystania z umiarem ze środków masowego przekazu. 
Elżbieta Dudaref GOPzR

ODNALEŹĆ WŁASNE PRZEKONANIA

Elegancka, starannie uczesana kobieta wchodzi do pokoju, siada na wskazanym fotelu. Trudno jej mówić o swoich oczekiwaniach i potrzebach, chce tylko, aby ON był trochę mniej nerwowy. Kilka zadanych pytań pozwala zorientować się, że po raz pierwszy poszukuje pomocy w zatrzymaniu przemocy ze strony partnera. W sumie najbardziej chciałaby, aby ON nigdy nie dowiedział się o wizycie w placówce pomocowej, zresztą tak naprawdę wychodząc z domu powiedziała, że idzie tylko na chwilę do sklepu. Nie chce prowokować jego podejrzeń.…

W taki sposób bardzo często rozpoczyna się żmudny i długotrwały powrót do równowagi po wielu latach intensywnych cierpień ze strony najbliższej osoby. Pomimo sprawnej i wyczerpującej edukacji na temat przemocy w rodzinie, prawnych możliwości przeciwdziałania agresji ze strony najbliższych, osoba przez lata poddana przysłowiowemu „praniu mózgu” ze strony sprawcy przemocy, często bardzo powoli i niepewnie stawia pierwsze kroki na drodze odzyskiwania samodzielności. Towarzyszenie takiej osobie w tej drodze bywa o tyle trudne, że wymaga od osób pomagających dużej dozy cierpliwości. W końcu nie tak łatwo pozbyć się przeżuwanych w głowie słów sprawcy, które na lata zapadają w pamięci i w które osoba doświadczająca przemocy zaczyna głęboko wierzyć:

1. „Beze mnie nie poradzisz sobie”

Często spotykam w swej praktyce zawodowej kobiety, które są bardzo zaradne życiowo. Z powodu niewydolności życiowej partnera stają się jedynymi żywicielami rodziny, w praktyce samotnie wychowują dzieci. Pijący sprawca nie jest dla nich żadnym wsparciem, ani finansowym, ani emocjonalnym. Nie daje swoim zachowaniem żadnej nadziei na zmianę. Mimo to myśl, że mogłyby poradzić bez niego, napawa je dużym lękiem. Spostrzeżenie swoich mocnych stron zajmuje często dużo czasu.

2. „To twoja wina, że piję i bywam agresywny”

Analiza argumentów za i przeciw prawdziwości takiego stwierdzenia jednoznacznie wypada na niekorzyść powyższego przekonania. Mimo to osoba krzywdzona szuka sposobu, w jaki mogłaby stać się lepszą”żoną, tak aby partner to docenił i zmienił swoje zachowanie.

3. „Nie mów nikomu o tym, co się dzieje w naszym domu, bo pożałujesz”

Tutaj sprawca bardzo często stosuje absurdalną groźbę, że gdy partnerka zwróci się o pomoc, zostaną jej odebrane dzieci, podczas gdy groźba taka nie ma żadnego pokrycia w rzeczywistości i to sprawca przemocy swoim zachowaniem już dawno zasłużył na ograniczenie jego władzy rodzicielskiej.

4. „Jeśli będziesz wzywać policję, to mi zaszkodzisz”.

Niejednokrotnie zwracanie się o pomoc do instytucji zobowiązanych do œświadczenia pomocy na rzecz ofiar przestępstw bywa rozumiane przez osoby krzywdzone jako karanie sprawcy. Nic bardziej błędnego. Wszczęcie procedury „"Niebieska Karta"” może być jedynie sygnałem dla krzywdziciela, że osoba krzywdzona zna swoje prawa i będzie z nich korzystać. Nie musi to od razu oznaczać sprawy karnej z wyrokiem skazującym dla sprawcy.

5. „Nie przesadzaj, nic wielkiego się nie stało, kłótnie zdarzają się w każdym małżeństwie.

Warto pamiętać o tym, że to, co sprawca nazywa „kłótnią, w myśl prawa karnego jest zagrożone karą pozbawienia wolności nawet do 12 lat.

Te i inne przekonania nie są oczywiście przyjmowane przez osoby krzywdzone natychmiast, nabywanie ich trwa latami. Zatem wiele czasu potrzeba, ażeby się takich przekonań, pomimo ich niezgodności z rzeczywistoscią, pozbyć.

Marek Mietelski

PUŁAPKA NADZIEI

Bardzo często stykając się z problemem przemocy domowej zadajemy sobie pytanie następującej treści: jak to jest, że pomimo tylu cierpień i szkód osoba doświadczająca przemocy pozostaje w bliskiej relacji ze sprawcą jej cierpienia. Odpowiedzi na to pytanie trzeba by zapewne poszukać w tym, w jaki sposób fala przemocy rośnie i opada. Badacze zajmujący się problematyką przemocy dawno stwierdzili, że w życiu osób krzywdzonych często zdarzają się też okresy spokoju. Te okresy, połączone ścisłą nitką z momentami, w których dochodzi do agresji, tworzą swoisty cykl, który często zniewala na wiele lat.
Można wyróżnić trzy niezależne fazy przemocy, które zmieniają się, jeżeli chodzi o czas ich trwania oraz nasilenie agresji. W pierwszej z nich po okresie pozornego spokoju, partner staje się napięty i stale poirytowany. Najmniejszy drobiazg wywołuje jego złość, często robi awanturę. Prowokuje kłótnie. Kobieta stara się opanować sytuację - uspokaja go, spełnia wszystkie zachcianki, wywiązuje się z obowiązków. Często przeprasza sprawcę. Zastanawia się, co może zrobić, aby zapobiec wyrządzeniu krzywdy. Niektóre kobiety w tej fazie mają różne dolegliwości fizyczne, jak bóle żołądka, bóle głowy, bezsenność, utratę apetytu. Inne wpadają w apatię, tracą energię do życia.
W drugiej fazie dochodzi do wybuchu agresji. Sprawca wpada w szał i wyładowuje się.  Osoba pokrzywdzona czuje się bezsilna i bezradna, odczuwa do siebie złość, że temu nie zapobiegła. Dodatkowo ma przekonanie, że sprawca stoi poza prawem.
Najważniejsza z punktu widzenia pytania postawionego na początku tego artykułu jest faza trzecia, gdy sprawca wyładował już swoją złość i wie że posunął się za daleko. W mgnieniu oka staje się inną osobą. Okazuje skruchę, tłumaczy, że był to jednorazowy incydent, który się już nie powtórzy. Okazuje ciepło i miłość, upodabnia się do swojego obrazu z początków znajomości. I w tym momencie dzieje się coś, co zatrzymuje ją w krzywdzącym związku – pojawia się nadzieja, że przemoc się już nigdy nie powtórzy, znów czuje się ważna i kochana. Realia pokazują, że koło cykli toczy się dalej i następny akt przemocy jest już znacznie bardziej gwałtowny.
Nie warto więc odkładać decyzji o zmianie swojego życia na później. Pułapka nadziei przychodzi co jakiś czas i pojawia się przekonanie: „od dziś będzie zupełnie inaczej.

Marek Mietelski

JEŻELI:
• Bliska Ci Osoba pije, powodując szkody w Twoim życiu
• Ty sam(a) pijesz w sposób, który Cię niepokoi
• W Twoim najbliższym otoczeniu dochodzi do  przemocy
• Ty sam(a) doznajesz lub czujesz się ofiarą przemocy
• Masz problemy, z którymi nie jesteś w stanie sobie sam(a) poradzić

PRZYJDŹ DO NAS. WIEMY JAK CI POMÓC

PUNKT KONSULTACYJNY DLA RODZIN Z PROBLEMEM PRZEMOCY DOMOWEJ I ALKOHOLOWYM

UL. GRODZISKA 31,  tel. (22) 729 – 63 – 11

• Porady dotyczące uzależnień – piątek 16.00 – 20.00
• Porady dotyczące przemocy w rodzinie i pomoc dla rodzin osób nadużywających alkoholu – środa 16.00 – 20.00

WSZYSTKIE PORADY W PUNKCIE SĄ BEZPŁATNE !

ZAPEWNIAMY ANONIMOWOŚĆ

Nieprawdy, które zniewalają

Nieprawdy, które zniewalają…
Bardzo często stykając się z osobami doświadczającymi przemocy ze strony najbliższych, łatwo rozpoznać występujący u nich sposób myślenia, który na lata zatrzymuje je w kręgu poniżania, narastającego lęku i bezsilności. Ten sposób myślenia dla uproszczenia można nazwać zbiorem mitów, które wdzierają się w świadomość osób krzywdzonych i nie pozwalają poprosić o pomoc. Dlatego tak istotne jest ażeby w pierwszej pomocy pozwolić im nazwać po imieniu to, co działo się w ich życiu osobistym przez wiele lat.
Oto najczęstsze przekonania utrudniające poszukiwanie wsparcia dla samego siebie i najbliższych:
Przemoc zdarza się tylko w rodzinach z marginesu społecznego
Nieprawda
Jak pokazują statystyki, przemoc w rodzinie występuje we wszystkich grupach społecznych, niezależnie od poziomu wykształcenia czy sytuacji ekonomicznej.
Przemoc jest wtedy, gdy są widoczne ślady na ciele ofiar
Nieprawda
Przemoc to nie tylko zachowania pozostawiające siniaki, złamania czy oparzenia, to także poniżanie, obelgi, zmuszanie do określonych zachowań, grożenie, zastraszanie.
Jeśli ktoś jest bity to znaczy, że na to zasłużył
Nieprawda
Bez względu na to co dana osoba mówi i robi, nie zasługuje ona na bicie, krzywdzenie, maltretowanie. Nikt nie ma prawa znęcać się, poniżać, bić innych.
Policja nie powinna interweniować w sprawach rodzinnych
Nieprawda
Przemoc domowa nie jest sprawą rodzinną, jest przestępstwem ściganym przez prawo z urzędu. Policja ma szczególne uprawnienia do ochrony bezpieczeństwa osób, zapobiegania popełnianiu przestępstw i ścigania sprawców przestępstw bez względu na to czy ofiara należy do rodziny sprawcy czy nie.
Ofiary przemocy w rodzinie akceptują przemoc
Nieprawda
Ofiary przemocy domowej zawsze próbują się bronić, ich działania są jednak mało skuteczne. Wypróbowują różne, często nieskuteczne sposoby obrony, które powodują nasilenie przemocy.
To był jednorazowy incydent, który się nie powtórzy
Nieprawda
Przemoc domowa bardzo rzadko jest jednorazowym incydentem. Jeżeli nie zostaną podjęte stanowcze działania wobec sprawcy - przemoc się powtórzy.
Gdyby naprawdę ofiara cierpiała odeszłaby od sprawcy
Nieprawda
Ofiary naprawdę cierpią, nikt nie lubi być bitym i poniżanym. To, że ofiary nie odchodzą od sprawcy wynika zwykle z ich trudności mieszkaniowych, z przekonań odnośnie małżeństwa, z nacisków jakim są poddawane ofiary ze strony sprawcy, a także rodziny, kolegów, sąsiadów.
Przyczyną przemocy w rodzinie jest alkohol
Nieprawda
Nadużywanie alkoholu nie zwalnia od odpowiedzialności za czyny dokonywane pod jego wpływem. Alkohol jedynie ułatwia stosowanie przemocy, sprawcy często piją po to, by znęcać się i bić swoich bliskich, a stanem nietrzeźwości próbują usprawiedliwiać swoje zachowania, by uniknąć odpowiedzialności.
Gwałt w małżeństwie nie istnieje
Nieprawda
Gwałtem jest doprowadzenie innej osoby do poddania się czynowi nierządnemu lub do wykonania takiego czynu, stosując przemoc, groźbę bezprawną lub podstęp. Każdy ma prawo do decydowania o swoim życiu intymnym, akt ślubu oczywiście nie odbiera tego prawa.
Dopóki moje dzieci są jedynie świadkami przemocy, nic złego im się z tego powodu nie dzieje

Nieprawda
Badania psychologiczne jasno pokazują, że dzieci będące świadkami przemocy, do której dochodzi pomiędzy dorosłymi, jednocześnie same stają się ofiarami przemocy, ponieważ odczuwają te same uczucia które pojawiają się u osób doświadczających przemocy (takie jak: strach, bezsilność, lęk).

Marek Mietelski
PIK GOPzR

Zaniedbania wychowawcze

Zaniedbania wychowawcze rodziców
jako jedna z przyczyn wzrostu przestępczości wśród młodzieży.

W ostatnich latach wzrosła przestępczość wśród nieletnich. Czy przyczyną tego mogą być zaniedbania wychowawcze rodziców? A może coraz częściej wychowawcy mają do czynienia z trudną młodzieżą, sprawiającą problemy wychowawcze? Co tak naprawdę ma wpływ na wzrost przestępczości wśród młodzieży? Większość z nich zapaliła pierwszego papierosa i wypiła pierwszy alkohol już w szkole podstawowej. Przeważająca część młodzieży sięga po środki psychoaktywne. I nawet, jeżeli było to picie lub "branie" sporadyczne, to jednak najczęściej do samego końca, do utraty kontaktu z rzeczywistością. Dla nich to zapomnienie, „nie odczuwanie, to przerywniki, które często są ważniejsze niż życie pomiędzy nimi. Opuszczanie lekcji, noce spędzane poza domem, przypadkowe ciąże, bójki, kradzieże, rozboje - to lista charakterystycznych zdarzeń i zachowań trudnej i zaniedbanej młodzieży, która chciałaby o sobie decydować, chciałaby być dorosła. Jednak są to jeszcze dzieci, zależne od swoich rodziców, próbujące chodzić do szkoły, starające się za wszelką cenę być "normalni".
Stosunki dorastającej młodzieży z rodzicami zwykle określa się mianem konfliktów. Młodzież w okresie rozwojowym ma wysoko rozwiniętą analizę i ocenę, której podlega w zasadzie wszystko od zjawisk przyrodniczych poczynając na ocenach moralnych kończąc. W swym krytycyzmie młodzież nie pomija nikogo i niczego w tym także, a może przede wszystkim swoich rodziców, szczególnie wtedy, gdy pojawiają się trudności w ułożeniu z nimi współżycia. Za co winę ich zdaniem ponoszą rodzice. Zarzuca się im brak wyrozumiałości, konserwatyzm, despotyzm, nadmierną gadatliwość i nieobiektywość w ocenie zachowania swoich dzieci. Taka postawa prowadzi do stopniowego oziębiania więzi emocjonalnej. Dotychczasowy autorytet rodziców przestaje być czymś niepowtarzalnym.
Natomiast w rękach rodziców jest godne i odpowiednie wychowanie swoich dzieci, aby te przekazywały życie kolejnym pokoleniom. Rodzice powinni starać się o odpowiednią edukację swoich dzieci, przygotować je do przyszłego, uczciwego, dorosłego życia. Wygląda jednak na to, że rodzice zamiast wychowywać sprawiedliwą i uczciwą młodzież, wychowują młodych kandydatów na przestępców, którzy w przyszłości mogą doprowadzić do degradacji i zagłady świata. Jaka jest, więc tego przyczyna? Jakie błędy rodzice popełniają w wychowaniu swoich dzieci? Jak zrozumieć i rozmawiać z młodzieżą, aby patrzyła na świat racjonalnie?
Jednym z powodów i chyba najważniejszym, jest brak czasu dla dzieci. Rodzice, ciężko pracując i zarabiając pieniądze starają się zapewnić jak najlepszy byt dla swoich dzieci. Chcą, aby niczego im nie brakowało. Są przekonani, że jeśli dzieci mają własny pokój, mają się w co ubrać i co jeść, dysponują komputerem i innymi środkami audiowizualnymi, to nie mogą narzekać na niezaspokojenie jakichkolwiek potrzeb. A może dla nich nie to jest najważniejsze? Może potrzebują poświęcenia więcej czasu, uwagi, zainteresowania, a przede wszystkim miłości? Może potrzebują zamiast garści pieniędzy, które zaspokoją ich potrzeby materialne, dostać garść miłości, która zaspokoi ich duszę i serce. Czy nie można byłoby znaleźć w tym tak z pozoru krótkim dniu chwili czasu na rozmowę ze swoim dzieckiem? Czy na pewno rodzice wiedzą, co dzieje się z ich dziećmi podczas ich nieobecności w domu?
Negatywny wpływ mają takie czynniki jak niepełność rodziny (brak jednego z rodziców naturalnych), zaburzenia w funkcjonowaniu rodziny (brak zgody między rodzicami, zakłócenia życia rodzinnego, domowego), niski społeczno-kulturalny czy społeczno-ekonomiczny standard rodziny, niesprzyjająca domowa atmosfera emocjonalna, niedosyt uczuciowy, który doświadcza matka, a przed którym chciałaby uchronić swoje dziecko. Taki rodzic uważa, że jego dziecko to aniołek, które bardzo ją kocha i nadrabia dla niej niedosyt emocjonalny. Te tak zwane „kochane aniołki” są tylko na pozór aniołkami. Zazwyczaj ich życie (to bez rodziców) toczy się na podwórku, pod blokiem, a może gdzieś indziej, w miejscach, które rodzicom są nawet nieznane. W takich miejscach nietrudno jest o nieodpowiednie towarzystwo, w którym łatwo jest o wpadnięcie w jakiś nawyk- alkohol, papierosy, a może nawet narkotyki.
Wiele razy spotykamy się z sytuacjami tego typu, że mamusia lub tatuś bezgranicznie zakochani w swoim dziecku nie zauważają tego, co mogłoby być sygnałem, że z ich dzieckiem coś złego się dzieje.
Wyżej przytoczone przykłady opierają się na obrazie standardowej polskiej rodziny dobrze prowadzonej. Ale zdarzają się również sytuacje całkiem odwrotne, kiedy dzieci nie mają nic. Ani dóbr materialnych, ani miłości. Są to sytuacje, które spotykają dzieci lub młodzież z rodzin patologicznych, których główne miejsce zajmuje alkohol, lub inne używki. Dzieci wychowane w tych domach i tych rodzinach już od najmłodszych lat do czynienia mają z agresją, kradzieżą, alkoholem, papierosami, przemocą itp., które to doświadczenia swoje odzwierciedlenie mają w przyszłym, dorosłym życiu. Rany, które powstały na psychice w dzieciństwie mają później poważne skutki i konsekwencje. Takie dzieci powielają zachowania swoich rodziców. Wielu spośród osób wychowanych w takich rodzinach szuka zrozumienia i zapomnienia oraz uleczenia swoich ran w alkoholu, narkotykach, papierosach, a stamtąd do przestępczości już niedaleko.
Potrzeby, które są najważniejsze jak: potrzeba poczucia bezpieczeństwa, sukcesu, wysokiej pozycji w grupie, potrzeba niezależności, akceptacji i miłości, pozostają niezrealizowane. Dorośli, rodzice a także nauczyciele nie zawsze są w stanie potrzeby te zaspokoić, czy to ze względu na braki materialne, brak czasu, lub ze względu na niekompetencje wychowawcze. Wszystko to sprawia, że dorastający doznają często poczucia niższej wartości, upokorzenia i niepewności siebie. Choć otoczeni ludźmi, w rezultacie są sami. Uczucie samotności sprawia, że młodzi często sięgają po alkohol, narkotyki a to z kolei pociąga za sobą kłopoty w nauce.
Korzenie narkomanii, alkoholizmu tkwią niestety przede wszystkim w atmosferze rodzinnej. Jeżeli zauważymy, że dziecko częściej przebywa poza domem, że ma trudności w nauce, jeżeli zauważymy na jego rękach znaki po ukłuciach igły, jeżeli poczujemy od wracającego do domu dziecka alkohol, nie powinniśmy traktować je jak przestępcę, ale zbliżyć się do niego, stworzyć serdeczną atmosferę pomocy w walce z wrogami, jakimi są narkomania i alkoholizm. Akceptujmy dzieci takimi, jakie są z ich cechami fizycznymi, usposobieniem, z ich umysłowymi możliwościami i łatwością osiągnięć w jednych dziedzinach a ograniczeniami i trudnościami w drugich. Współdziałajmy z dziećmi nie tylko wspólnie wykonując czynności, ale również wzajemnie wymieniając uwagi, obserwacje, zdania. Dajmy dziecku właściwą dla jego wieku swobodę. Uznajmy prawa dziecka w rodzinie jako równe bez przeceniania i niedoceniania jego roli.
Emocjonalna więź i okazywanie zainteresowania sprawami dzieci i młodzieży przyczyniają się do umocnienia ich wiary w swoje możliwości, umiejętność współżycia z innymi, wpływają na rozwój samodzielności myślenia i działania oraz kształtują poczucie odpowiedzialności za siebie i innych. Oschłość i surowość wywołują zamknięcie się w sobie, agresję, nałogi, niską samoocenę. Dziecko, aby czuć się bezpieczne i kochane potrzebuje jasno wytyczonych granic i norm oraz pełnej miłości, stanowczości i konsekwencji.

Elżbieta Dudaref  GOPzR

Przemoc? Mnie to nie dotyczy…

Przemoc w rodzinie to problem, któremu towarzyszy przede wszystkim wstyd. Trudno się przyznać przed innymi, że często najbliższa nam osoba jest tą, która krzywdzi. Wstydowi towarzyszy często poczucie winy, że pewnie jest w nas coś, co prowokuje sprawcę do użycia przemocy. Często towarzyszącym uczuciem związanym z przemocą w rodzinie jest lęk przed ujawnieniem. Po pierwsze dotyczy on obawy, że gdy sprawca się dowie to z pewnością spotka nas zemsta. Z drugiej strony obawiamy się reakcji otoczenia począwszy od osób najbliższych skończywszy na obcych. Reakcje, których się obawiamy to: obwinianie, niedowierzanie, złość, litość itp. Z tych i innych powodów niektóre osoby doświadczające przemocy przez wiele lat próbują poradzić sobie same tracąc coraz bardziej siły i szansę na zmianę swojej sytuacji. Najczęściej przemoc kojarzy nam się z jej fizyczną postacią. Są jeszcze trzy inne: psychiczna, seksualna i ekonomiczna nie mniej dotkliwe. Często ofiarami i świadkami przemocy w rodzinie są dzieci, które same nie mogą podjąć stosownych kroków by zmienić swoje położenie. Zjawisko przemocy jest również trudne dla najbliższego otoczenia, które staje się świadkiem przemocy. Czując bezradność w obliczu problemu bliskiej osoby, owo otoczenie często zaczyna się od niej izolować i tłumaczyć sobie, że „każdy przecież niesie swój krzyż.”
W gminie Brwinów, w ramach działalności Gminnego Ośrodka Pracy z Rodziną, właśnie powstał Punkt Konsultacyjny dla Rodzin z Problemem Przemocy Domowej, który od stycznia 2008 roku stawia sobie za cel skuteczne zatrzymywanie i przeciwdziałanie przemocy domowej, zjawiska, które często na całe lata zniewala i buduje narastające poczucie bezradności.
Pod neutralnym szyldem, który nie wskazuje na żaden konkretny problem można bezpiecznie porozmawiać dając sobie szansę na uzyskanie skutecznej pomocy. Wizyta w naszej placówce do niczego nie zobowiązuje, a może przerwać cierpienie. Oprócz rozpoznania problemu przemocy oraz otrzymania niezbędnych informacji służących zatrzymaniu przemocy osoba korzystająca z konsultacji otrzyma wsparcie różnych instytucji, dzięki czemu już nie sama będzie stawiać czoła swojej trudnej sytuacji…
Zapraszamy w środy w godzinach od 16.00 do 20.00
Mgr Marek Mietelski